Chapter 6:
"Pare, anong masamang hangin ang nagdala sayo dito? Alas kwatro palang ng umaga ah. Aga mo ata? ano ba atin?" sinalubong siya ng bestfriend na si Enrique.
"Di ako makatulog eh, hindi naman siguro masama na tumambay dito? Tutal namiss ko naman ang pagtambay kasama ang isa ko pang bestfriend na sobrang busy na these days at nakalimutan na kaming kamustahin ni Arron?" kunwaring pagtatampo naman niya.
"Hindi ko alam na nag acting workshop ka na pala? Galing na umarte wa. Pang pamas!" binibiro naman siya nito.
"Loko ka, kung hindi pa ko bumisita dito hindi ko pa malalaman na nakauwi ka na pala. Kelan ka dumating? Hindi ka man lang nag pasabi odi sana nasundo ka namin ni Arron." kahapon lang kasi niya na nakauwi na ito galing States. Kaya nga nang hindi siya makatulog ay ito ang naisip niyang puntahan. Sigurado kasi siyang nambababae na naman si Arron at pagtatawanan lang din naman siya nito pag nalaman na hindi padin nawawala sa isip niya ang babaeng nakabungo kanina.
"Last week lang pare. Balak ko sana kayong surpresahin kaso naunahan mo ko ng dalaw. So ano na nga ang balita? Aga aga ng dalaw mo. Alam mong hindi ako maniniwala kung sasabihin mong gusto mo lang akong dalawin pare." totoo ang sinabi nito. Hindi siya pupunta dito ng basta basta lang. Sa kanilang tatlo ito ang nalalapitan niya pag may seryoso siyang problema.
"Kilala mo nga talaga ako" ngiti naman niya dito.
"So ano na nga? teka lang ah, wag mong sabihin na si ultimate crush pa din iyan a?" wala naman silang sinisikretong tatlo. Kilalang kilala nila ang bawat isa. Simula ng magkakilala sila sa States ay hindi na sila napaghiwa hiwalay. Matalik na magkakaibigan din ang kanilang mga tatay kaya naman hindi nakakapagtaka na maging ganoon din sila. Mas una nga lang sila nagkakilala ni Arron dahil simula bata ay magkasama na sila. Si Enrique ay nakilala lang nila noong mga 10 taon na sila. Sinama ito ng tatay nito dahil namatay ang nanay at wala mag aalaga.
"Hindi pare, kasi kanina may nakabunggo ako. tapos ayun hinahanap ko kasi si ultimate crush hindi ko napansin na makakasalubong ko siya." Kinwento niya dito ang buong pangyayari.
"Nako pare mukang tinamaan ka na dito wa. Pero pare naman suntok sa buwan kung paano mo siya makikita ulit niyan eh. Ni hindi mo nga alam ang pangalan. Atleast naman si ultimate crush kilala natin. e itong PRINCESS JULIET mo hindi natin alam kung saan hahagilapin!" pang aasar pa nito sa kanya.
"Alam mo pareng Kem akala ko talaga maiintindihan mo ko. Teka nga, hindi ako inlove no. Asa ka pa. At may pa PRINCESS JULIET ka pang nalalaman diyan. San mo naman napulot yan?" humalukipkip siya dito.
Hindi na napigil ni Enrique ang paghalagpak ng tawa. Gustong gusto talaga niyang inaasar si LR. Sa kanila kasing tatlo ito ang pikon kaya naman past time na nila ni Arron ang pagkaisahan ito. Tumigil lang siya sa pagtawa ng tingnan na siya ng masama ni LR>
"Ok easy pare!! kahit kelan talaga pikon ka. Eh kaya ko lang naman siya tinawag na PRINCESS JULIET dahil ikaw si ROMEO no!" pinandilatan pa siya ng mata ni Enrique.
"ROMEO, ROMEO ka dyan. tigilan mo nga ako. ang hilig mo kasi manuod ng mga ganyan pati tuloy ako dinadamay mo pa sa kabaliwan mo." inis niyang sagot.
"Lemuel ROMEO Concepcion! Tanong ko lang sino kaya sating dalawa ang baliw pare? Ako kasi alam ko pa buong pangalan ko. Ewan ko na lang sa iba diyan na nakakilala lang nga magandang binibini nakalimutan na ata pati sarili niyang pangalan." matawa-tawang sabat nito. Nakita ni Enrique na natigilan siya ng tawagan nito ang buo niyang pangalan at idiin pa ang ROMEO. Enrique's mind: "There is something about this girl para mawala sa sarili ng ganto itong si LR. Im going to find her! bwahaha"
"Alam mo pare salamat at lalo mo pinagulo ang isip ko! alis na nga ako!" galit na paalis na siya ng humarang ito at iabot ang isang sulat.
"Teka pare, pinabibigay ni Pat abay daw tayo sa kasal niya! geh, ingats sa pag uwi ah wag mo masyado isipin si PRINCESS JULIET mo!" pahabol na pang iinis pa nito pagkalabas niya ng bar.
next chapter pls..hehehe interesting
TumugonBurahin